Gün be gün tükenmekteyim
Tükendikce çekilmez bir hal almaktayım
Elime ayağıma kızmaktayım
Ruhum yapışmış bedenime bırakmıyor
Kapatmış tüm kapıların çıkmıyor
Gözlerim dünyaya açılan tek pencere
Aklım gitti gidecek yad ellere
Ne mevsimlerden haberim var,nede yıllardan
Şimdi perişanım üstüme gelen aylardan
Sanki yıllar uzadı inadıma
Eremedim birtürlü muradıma
İşte gidiyorum desem,oğlan hazır tahtıma
Kızımda kalmış el oğlunun insafına
Bilmem bu kaçıncı seslenişim sana
Arkadaşım sırdaşım kadınım
Muhtacım şimdi su dolu bir tasına
Neden bıraktın beni oğul ile kızın insafına
Yaptıklarım geliyor mutlaka aklına
Desem ki:Ben bir oktum o zaman çıkmıştım yaydan
Sen ise:alımlı bir ceylandın pınar başında
Sen: su içerken saplandım ürkek yüreğine
Pişmanım şimdi sana ettiklerime
Dönermisin son kez bu yaşlı bedenime
2006
22-04-2006
Kayıt Tarihi : 22.4.2006 14:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!