Sönmüştü hayatım ecel pusuda
Akmıyordu akan kanım damarda.
Yoktu artık ruhum tatlı canımda
Cansız tenim artık bir tabuttaydı....
Karlar yağıyordu her taraf soğuk
Dostlar ağlıyordu, bakışlar donuk
Toprak almış,başlamıştı ayrılık
Benizler soluktu, seslerse boğuk...
Terkedip gittiler dostlar fefasız
Orada zenginlik,servet faydasız
İnsan orda hiç kalır mı hesapsız.
O günde hiç kul olur mu tasasız...
21.06.2006
Kayıt Tarihi : 21.6.2006 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)