Son Akşam Şiiri - İlhan Kurt

Titrek dudaklarımda ölümün busesi var.
Ölümün busesi var nefesinde meleğin.
Nefesinde meleğin ecel, olmuş bana yar.
Ecel, olmuş bana yar titrek dudaklarımda.

Nedir bu kara duman, yürür koyaklarımda?
Yürür koyaklarımda gurûbum sisten duvar.
Gurûbum sisten duvar, son fer ayaklarımda.
Son fer ayaklarımda nedir bu kara duman ?

Son akşamıdır demin, tükeniyor anbean.
Tükeniyor anbean son söz dudaklarımda.
Son söz dudaklarımda eriyip bitti zaman.
Eriyip bitti zaman, son akşamıdır demin.

Renk soldu, ses kesildi; buluştu gök ve zemin.
Buluştu gök ve zemin, benzedi gurûb ve tan.
Benzedi gurup ve tan, böyle değildi demin.
Böyle değildi demin, renk soldu ses kesildi.