Bir masal idin sen.
Düşler ülkesinde taçlanmış son bahar yapraklarından farksız.
Söylesene nasıl gelirdim sana,
Açılmasaydı damar yolu?
Enjekte olmasaydı tüm hayallerim bir anda kafama,
Dank etmeseydi o güzel düşler hep bir anda,
Heyecandan aklımı yitirmeseydim,
Sarılamazdım sana,
Tutamazdım kollarından,
Okşayamazdım da saçlarını,
Söylesene elinde çay,
Beklemeseydin o soğuk hastane bahçelerinde beni,
Nasıl yorabilirdim iyi olmamı güzelliğine?
Söylesene nasıl gelirdim sana?
Tüm yollar karanlık.
Tüm duvarlar boyalı.
Köşe başları çok tehlikeli bu sıralar.
Bir ambulans numarası dahi bilmesem, Beklemesen beni,
Ölmemi beklemesen en azından,
Bunca umutla doldurmasaydın ya şu gönlümü, Nasıl yorabilirdim iyi olmamı güzelliğine?
Söylesene nasıl gelirdim sana?
Onca bela içinde,
Sağ cebimden kan sızarken,
Sol cebimin boşluğuyla.
Topallıyorken üstelik güneşe karşı bir tepede.
Koşmayı öğretmeseydin bana kırlarda,
Gökyüzünde uçamasaydım ya kanatlarım olmadan,
Kanatlarım olmadan sen,
Nasıl yorabilirdim iyi olmamı güzelliğine?
Kayıt Tarihi : 9.11.2025 05:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kara boşlukta dönen,
rengi bozulmaya yüz tutmuş,
meymenetsiz bir dünya…,
sabah etmiş ortalığı düşüm dedim…;
yüzünü buruşturdu düş ve
sabırsızlıkla bekledim geceyi,
aklımda hep o nar ağacı,
dalları yüreğime batan…,
TÜM YORUMLAR (1)