Aylardan Kasım, mevsim sonbahar.
Yaşlardan 55, ömür sonbahar.
Ağaçların kendi gibi dökülmüş her yaprağım.
Ağaçların rengi gibi sararmış tüm hayatım.
Dökülmüş yaprakların gibi,
Kırılmış kanadım, kolum.
Sararmış rengin gibi,
Aynı sararmış tenim.
Bu sonun baharı yok biliyorum.
Sadece huzurlu bir ölüm diliyorum.
Her şeyin bir sonu olduğunu biliyorum.
Benim sonumun bir bahar olmasını diliyorum.
Heyhat tek farkımız ise,
Senin önünde başka bir bahar var.
Benimkinde ise, hep sonbahar sonrada kış.
Baharsız bir son.
15.12.2000
Zübeyde DuranKayıt Tarihi : 29.12.2007 16:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Benimkinde ise, hep sonbahar sonrada kış...
Tek kelimeyle enfes...Yüreğinize sağlık dostum...Harikasınız tam puan...Saygılarımla...
Yaşlardan 55, ömür sonbahar.
Ağaçların kendi gibi dökülmüş her yaprağım.
Ağaçların rengi gibi sararmış tüm hayatım.
Dökülmüş yaprakların gibi,
Kırılmış kanadım, kolum.
Sararmış rengin gibi,
Aynı sararmış tenim.
Bu sonun baharı yok biliyorum.
Sadece huzurlu bir ölüm diliyorum.
Her şeyin bir sonu olduğunu biliyorum.
Benim sonumun bir bahar olmasını diliyorum.
Heyhat tek farkımız ise,
Senin önünde başka bir bahar var.
Benimkinde ise, hep sonbahar sonrada kış.
Baharsız bir son.
yüregine saglık beni anlatmışsınız saygıalrımla tam paun gönderiyorum yıldıırm şimşek
Belki bir parça daha eskimeler söz konusu ama hiçbir şey bu kadar karamsar bir şiir yazılması için haklı bir gerekçe olamaz. Neyse ki üstünden hayli zaman geçmiş ....
TÜM YORUMLAR (6)