Soluksuz Ordu Şiiri - Fikret Adımol

Kimsesizler mezarlığını satın aldım.
Artık soluksuz bir ordum var.
Dirileri bırakıp ölülere yatırım yaptım.
En azından bu işin bir sevabı var.

İlk iş olarak ölümü yasakladım.
Elimde yeterince mefta var.
Bu işte bir iş var anladım.
Kimsesiz olanın ölmesine ne gerek var?

Oysa kimse kimsesiz doğmadı.
Herkesin illaki bir doğuranı var.
Bunca kimsesiz nasıl yalnız kaldı?
Bu işte de bir kahpelik var.

Ölenler bir şekilde eşitlendi.
Kalanlar arasında bitmez bir adaletsizlik var.
Herkes her şeyin farkında ve nefsine yenildi.
İnsanoğlunun kendi nesline bir garezi var.