Solmaz Gül Şiiri - Sedat Köse

Bir defa daha olmaz
Düşünmek bile garip
Dil yangınlar içinde
Gözlerden uzaktayım
Bilinmez rotadayım
Aşk adına yalnızım

Düştü ince bir sızı
Çözümü nedir bilmem
Gençlik hayli kocaldı
Sanma sana dargınım
Bir kendime küskünüm
Yılgınlıkla yorgunum

Bu son fasıl ruhumda
Yeşerecek bağımda
Olmasan da yanımda
Büyürken sana sevgim
Nazarında söyle kimim
Aşkına pervaneyim…

Umut bizden uçarken
Çehren benden kaçarken
Tebessümün susarken
Erimeye başlarken
Benlik ruhu taşlarken
Gönül seni boşlarken

Ben ki yenildim o andan
Ve... İpler koptu candan
Bilinmez bir limandan
Açılırım nerdeyim?
Hangi gemisindeyim?
Yol gider sensizdeyim…

Sedat’ım hiç sönmezken
Yaram ki kapanmazken
Yokluğun tükenmezken
Bir çalım yedik dilden
VE... Neler çektik elden
Uzaksın Solmaz gülden