Al! Bu gülü sakla, kalsın hatıra.
Hasretle, özlemle bak ara sıra.
Gözyaşınla ıslat, sonrada kurut.
Baktıkça her zaman kendini avut.
Gül dalından, bu aşk gönülden koptu.
Şarkı, türkü dile gelerek coştu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
