bügün bir kadına güzelliğini söyleyemedim
bir kadının güzelliği sırtından başlardı
tramvaydaydık, bunu ona diyemedim
omzuna bir toz tanesi konsa belli olacaktı
gizlediği ağzı açık küçük kivisiyle ilgilendik oysa
bacaklarının güzelliğiyle tamamlanırdı bir kadın
yalnış anlamalarla sarılıydı dünyamız
bazı hakikatlerden bahsetsem, kırardım
kadın deyince memelerini bahsetmeyeceğim ilk
çünkü görkemli fakat zarif bir viyadüktü bedeni
ben hacı muratımla nerelerinde gezdim unuttum
tamponunda devnirken, galiba ölmüştüm
beyaz bir yılan dedim bu, zehri beline biriki
saçlarında buhurdan yürüdü es parka doğru
yüzü, yüzüne hiç bakmadım inan niyazi abi
şimdi ise sadece zekasını merak ediyorum
ya bir dahiyse ya bir dahiyi arıyorsa deliler gibi
yoksa, yoksa napacakmışım ellerinin güzelliğini!
Yılmaz Canalan
Kayıt Tarihi : 28.9.2025 22:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!