Sol yanımda bir çelik Şiiri - Murat Ülkü

Sol yanımda bir çelik; soğuk, paslı ve derin,
Elimi her uzatsam, buzdur o eski yerin.
Gülüşünle ördüğün, zehirli, sahte ağlar;
Yollarıma set çekti, sanki kanlı o dağlar.

Neden sevdirdin böyle, neden bu derin yara?
Bakışın ruhum için, benzer bir intihara.
Bir hançer gibi tutup, çevirdin de elini,
Zihninde mi kurguladın, bu vedanın dilini?

Bak yüzüme çekinme, dürüst ol bari bir an,
"Kandırdım" de açıkça, bitsin bendeki inan.
"Oynadım seninle" de, "Kandım o söze" de sen,
Yeter ki gerçek konuş, şu ıssız tenhadesen.

Neşemi çaldın benden, güneşimi kopardın,
Geriye tek bir enkaz, yıkık bir ruh bıraktın.
Sen vurduğun darbeyle, gizli gurur duyarken,
Ben bittim bu sevdada, veda bile edemeden.

Şimdi bu boş odada, yankılanıyor sesin,
Kesiliyor soluğum, sanki bu son nefesin.
Gözlerime bakarken, nasıl sustun öylece?
Anlat içindeki o, vahşi gururu bence.

Bir oyunun piyonu, olmuş meğer bu kalbim,
Sen mahir bir oyuncu, bense suçlu bir mücrim.
"Sevdim" diyen dillerin, neden oldu şimdi lal?
Maskeni indir artık, gerçeğinle burda kal.

Gülüşün bir tuzakmış, bakışın dipsiz kuyu,
İçtikçe yandığım o, bin bir zehirli suyu...
"Kandırdım seni" de ki, kırılsın artık zincir,
Yoksa bu belirsizlik, ruhu içten kemirir.

Çaldın tüm baharımı, bıraktın kara gece,
Adın dudaklarımda, çözülmez bir bilmece.
Sol yanımda kalbimde, o bıçakla izzetli,
Kendi elimizle vurduk; biz öldük, artık bitti...

Gidiyorsun ya şimdi, arkana hiç bakmadan,
Ruhumu bu kimsesiz, boşluklarda yakmadan.
Helal etmiyorum hiç, o çalınmış dünleri,
Söküp attın içimden, en güneşli günleri.

Hangi aynaya baksan, o yalanı görecek,
Vicdanın bir gece vakti, sessizce ölecek.
Sol yanımda bir boşluk, elimde kanlı bıçak,
Söndü artık kalbimde, o kor ateşli ocak.

Güle güle celladım, yolun açık olsun git,
Benden çaldığın her ah, olsun sana bir mürit.
Şimdi "kandırdım" demen, inan gerekmez artık,
Aramızdaki o bağ; yama tutmaz bir yırtık.