Sokakların Kalbinde Kalanlar

"Sokakların Kalbinde Kalanlar "
(Cumartesi Annelerine İtafen)

Bu meydanda
zaman değil, acı oturmuş taşa.
Anneler,
yılların yükünü değil
kaybolmuş bir sesin
dünyayı yarıp geri dönmesini bekliyor.

Fotoğraflar…
Çerçevesiz bir ömrün
çırılçıplak çığlığı gibi.
Her bir yüz
zamana kafa tutan bir isyan,
her bir isim
devrilmeyen bir yürek.

Ben bu şehrin ışıklarına baktığımda
hep aynı şey gelir içime:
Karanlık insanı değil,
insan karanlığı taşır bazen.
Ve siz
o karanlığın ortasında
ateş gibi duran sabırlarsınız.

Bir annenin sessizliği
dünyanın en gür bağırtısıdır.
O sessizliği bilirim:
Ne sönüyor ne sönmeye yüz tutuyor
tam kıvamında bir yangın gibi.

Biz geçip gideriz sokaklardan,
siz kalırsınız.
Bir ülkenin vicdanını
ellerinizde tutup
dağıtmadan taşırsınız.

Ve bilirim,
bir gün
o taşlara oturan gölgeler değil,
kayıp çocukların sesleri dönecek meydana.
Gözlerinizde saklı direniş,
bütün kapıların tokmağına
bir umut daha çalacak.

Burhan GÜLER