Sokak Lambasının Vicdanı

Biraz daha kal…
Şu suskun gece, içimizi konuşmadan da anlar.
Çayın buharı kadar kırılgan,
Ve gölgesi kadar geçiciyiz hayalin.

Bak…
Sokağın ucundaki ışık bile
Gidene değil, gidemeyene yanar.

Biraz daha kal.
Çünkü sen gidince,
Kimse anlatamayacak beni bu kente.
Ve ben,
Anlatıldıkça eksileceğim.

Unutma:
İnsan en çok,
Vedalaşamadığı şeyleri
Kalbinde taşır.

Mehmet Emin Gülicem