Sokak ışıklarına yansıyan kursaklık,
Gölgelikleri kapatan bunca yakınlık,
Her biri kaldırmış başını gökyüzüne,
Bir isyan gibi fısıldar "Ne bu kızgınlık?"
Renk bulmaca oynayan çocuklar yok,
Şimdilik saklambaç için yer çok.
Eşlik edin sesime , şarkılar söyleyin,
Bu korkunç sessizliğe tokum tok...
Gelin artık, komşu amca kızmıyor.
Bir sürü ışığım var sokaklara sığmıyor.
Her yere sahalar döşenmiş bir köşk gibi,
Fakat seken topların sesi gelmiyor...
Korktuğunda düşerken aldığınız yaralar,
Acı içinde döktüğünüz kan ve gözyaşlar,
Hatıralarla dolardı gülünç anılar ile...
Çok ama çok susadım, nerdesiniz çocuklar?
Kayıt Tarihi : 3.6.2025 19:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!