Sokak lambası Şiiri - Birkan Demirci

Suskunluk sarar geceyi,
her şey ağır, her şey yavaş.
Bir sokak lambasının titrek ışığında,
hüznün gölgesi düşer yüzüme.

Yalnızlık,
gözyaşı gibi iner içime,
sessiz, fark edilmeden.
Bir damla süzülür yanaklarımdan,
gölgemde yankılanır düşüşü.

Sokak lambası,
bir tanık gibi durur,
ne sorar, ne cevap verir.
Sadece ışık saçar,
ama yetmez karanlığıma.

Ve hüzün,
o eski bir dost gibi,
sessizce oturur yanıma,
hiçbir şey demeden,
ama her şeyi anlatırcasına.