Sokak Lambası Şiiri - Çakır Reis 2

Şiir 4….
Bilmiyorum,
Kaç defa geçtim bu alalade sokak lambasının altından,
Korkularla, kaygılarla, ürpertilerle
Ama en çokta gözyaşlarımla…!

Küçük bir çocuğun hayalinde kocaman bir evren,
Uzunca bir hayatı ilelebet bir arada yaşanacak insanlarla dolu
Vay ki vay çocuktum inandım, kandım!..

Kaygılar daha çekilebilir,
ürpertiler daha belli belirsiz artık
Acılar ve hatıralar bir konar bir göçer gibi şimdi…

Bilmiyorum;
Kaç defa geçtim bu alalade sokak lambasının altından,
Masum düşlerle, saf umutlarla
Sonsuz hayallerle!…

Bir çivi ucu miktarında iz bırakmalıydım şu hayatta,
Bir adım kalmalıydı
Sonlu bir yaşamın
Sonsuz vechesinde işte…

Aşmalıydım,
Beni benden olanları,
Ve bizleri farklı olmalıydım,
Aynılarımı inkar etmeden,
Hakir görmeden,
Çatmalıydım feleğe kaşlarımı,
Mertçe ve minnetsizce,
Fakat yazgımla ters düşmeden!…

Herşeyin o küçük çocuğun,
düşündüğü ve düşlediği şey gibi olmadığını,
Söylemek için çok mu erken bilmiyorum; belkide çok geç artık!…

Bende kül, bende kanat, bende gizem bırakmadılar, yalanlardan
Bende kaçtım uzaklara
Ve bende insandım ama düştüm,
Kaçtığım herşeyin içine düştüm,
Kaygıların,
Ölümlerin,
Buruk gülüşlerin,
Sahici olmayan sevgilerin,
Sahte dostlukların,
Üzüntüyle tam ortasındayım şimdi,
Aradığını bulamazsa kaçtığına dönüşürmüş insan
Şaşkınlığım şahit !…

Bilmiyorum,
Kaç defa geçtim bu alalade sokak lambasının altından,
Yolunu bilerek,
Kandilini yakarak,
Düşüncelere dalarak
ama ençokta gözlerde yaşla!…
Her bir köşeyi adımlayarak
Bir köşede yığılıp kalma korkusuna
Tebdil-i olmak gibi
Ne hazin, ne kadar gerçek işte
Yanlız kalmak bu hayatta,
Bu iri dikenli uçsuz bucaksız hayat arazisine koyan ben değilim,
Ama ben yürümeliyim,
Biliyorum aşamıyorum
Kaçamıyorum
İçimdeki derin yaralardan, mazimden ve yaşantımdan..

Vaziyet nicedir, manzara ne halde göremiyorum işte;
Beden yorgun,
Kesildi takatim,
Dizde derman yok artık
Yaşanılan hiç bir şey delilsiz
değildir işte…..!!!

Kaç defa bekledim seni o sokak lambasının
Altında seni ama Sadece sessizce
yaradana sığınıştı belkide,
senin yokluğuna sistemimdi
Gün gelir bir gün kavuşuruz
Ama bilki her iki dünyada
Seni sevmeye devam edicem,
Beni Yokluğunla sınayan bu hayat
Belki bir gün varlığınla sükuta erer sevgili….!!
Sükuta,
Ama şu iki nefeslik ömrümde anladım ki
Hem umudum tükenmiş
Hemde Sahipsiz kalmışım işte
Kaptan cevap ver, kaç ufuk daha görücem
Doğruya kaptan bendim
Artık hayallerin peşine değil,
Rüzgarın savurduğu yöne gidicem….!!

Yazan: ÇAKIR REİS ve SESSİZGECE