sokaklarda sevgiye muhtaç
şefkate el açan dilenci
sefalet hayat romanıdır onların
anasız babasızlar
işte onlar
sokak çocukları
olmayan üst baş
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




selamlar
İçim acır onları sokaklarda gördükçe...Ve haklısınız,heryerde var onlardan..bir o kadar da çok var hemde.Onları dünyaya getiren,o sözde ana-babalara yazıklar olsun,asıl onların adı sokak ana-babaları olmalı!.. masum yavruları; manende olsa ilgi alanınıza aldığınız için sizi tebrik ediyorum.başarılar..
sokakların acımasızlığını iyi bilirim güzel yazmışsınız ilk puan benden devamı gelir sanırım selam ve sevgilerimi sunuyorum sanki dağlarda küçük bir çam ım üstüne yağmur yağan sokakta ağlayan enik caddede küçük bir çocuk yalın ayak....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta