Yetim ve öksüz kalmış şu masum çocuk,
Sokaklar umudu, kaldırımlar evi olmuş,
Elleri nasır, dünyası zindan olmuş,
Umut ışığı olalım sokak çocuklarına.
Pırıl pırıl çocuklardır aslında onlar,
Gözleri parlar, sevgiye hasret ağlar,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Kalem tutacak eller, zehirli madde içer,
Açlığında etkisiyle o an kendinden geçer,
Bilmez kötü sonucu, hep yanlış yolu seçer,
Umut ışığı olalım, sokak çocuklarına
Bir dilenci kılğında sevdim.
Suçum yol boyunda mendil satmakmış.
Tinerciler yolumu/yolumuzu kesselerde bu bir gerçek.biz de onlar kadar suçluyuz galiba.
tebrikler güzel insan.
saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta