Şu, suya ağmış söğüdün dalları
Benim çocukluğumda da ağmıştı
Bir gözlediği vardı, bilirdim
Bilirdim de üstüne üstüne varırdım
Şu ulu selvi, rüzgârda sallanan
Benim çocukluğumda da sallanırdı
Sanki haber beklerdi turnalardan
Çıkar giderim yanına
Kuşlar kaçışırdı
Ne söğüt konuşabildi yıllar yılı
Ne ulu selvi açabildi ağzını
Mevsimler boyu karşılıklı bakışıp durdular
Sudan ve turnalardan
Boş yere muştu umdular.
Kayıt Tarihi : 17.5.2018 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
günün şiirini okumak hayal kırıklığı, tuzak olacak
ne desem bilemedim şimdi en iyisi susup kimseyi krmamaktır galiba !!!!
TÜM YORUMLAR (1)