Söğüt Dalı Şiiri - İlyas Doğan

İnce bir söğüt dalıp ırmağın bağrına,
Usulca seni bana getirdi.
Umutla eğilip ellerine
Çektim seni yüreğime.
Yüreğimdesin, sevdalımsın…
Umut günlerimin umudusun.
Umudumsun diyorum sana.
Anlıyor musun?
Beni anladığında
Tenin tenine değdiğinde
Bir söğüt başını ırmağa daldırır
Ve ben boyuna seni düşünürüm.
Seni düşünürüm…
Irmağın kenarında, suyun derinine dalarak.
Sen akan sularla
Yüreğime dolarsın bir akşamüstü.
Bir akşamüstü dalınca gözlerine
Tekrar söğütler başını eğer.
Ben ağlarım, söğütler ağlar.
Gecenin koynunda hayalin dolar içime.
İçimden seni öpmek gelir.
Utanmak gerekse de,
Sudaki söğütlere bakıp
Yüreğine sığınırım.

[ Çanakkale – 2000 ]