Gizemi, gölgene çekerdi beni
Bitmezdi hoşbeşi söğüt ağacım
Kesmiştim elimi keserken seni
Olduk kan kardeşi söğüt ağacım.
Üflerdim sevdaya sürgün dalını
Seslerdin derundan aşk masalını
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Söğüt ağacı ve üflemek beni çocukluğuma götürdü söğüt dalından kabuğunu usulca ayıyıp özenle işleyip sipsi yapar ve üflerdik ne güzel öterdi kendi yaptığım bir düdük nefesine ses olan bir sevda gibi yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta