Hüzün takıntılı şiirler yazıyorum.
Sen olmadığın sabahlara zaman küsüyor
Buğulu camlardan doğaya bakıyorum
Kokuna, gölgene hasret kar suskunluğuna,
Kara toprak bembeyaz bir yorganla örtülmüş
İçimde birden parlayan isyanla sarsılıyorum
Hüzün takıntısına elem, keder katıyorum.
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Yürek süt limanken yazılmıyor hüzün takıntılı şiirler. Ya hüzünler bize takılıyor. Ya da bizim ayaklarımız hüzne. Sonra kaleme hüzün bulaşıyor. Kutluyorum Dinmez bey. Yine özgün. Yine okunası...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta