Hüzün takıntılı şiirler yazıyorum.
Sen olmadığın sabahlara zaman küsüyor
Buğulu camlardan doğaya bakıyorum
Kokuna, gölgene hasret kar suskunluğuna,
Kara toprak bembeyaz bir yorganla örtülmüş
İçimde birden parlayan isyanla sarsılıyorum
Hüzün takıntısına elem, keder katıyorum.
Dağın üstünde:
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı:
Devamını Oku
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı:
Yürek süt limanken yazılmıyor hüzün takıntılı şiirler. Ya hüzünler bize takılıyor. Ya da bizim ayaklarımız hüzne. Sonra kaleme hüzün bulaşıyor. Kutluyorum Dinmez bey. Yine özgün. Yine okunası...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta