Hani ıslık gibi ıssız bir rüzgar
Eser ya efil efil
Yapraklarını titretirken mezarının başındaki ağacın
Yıllar geçmişcesine acıtır kalbimi
Sanki dün, olmuş bana yıllar
Zaman mı geçmiyor yoksa vakit mi çok hızlı
Bir başka
Anlayamıyorum
Toprağında ki o kuru otlar
O rüzgar
Kuru otların çıtırtısı
Yüzümdeki hüzün...
Sol yanımın çatırtısı
Acın mı azalıyor, yoksa artıyor mı giderek
Bilmiyorum...
Ama ordasın biliyorum
Orası neresi dersen
Duyuyorum
Görüyorum
İliklerime kadar hissediyorum
Söyleyemiyorum
Sadece susuyorum
Ve yürüyorum
Bir gün bitecek benim de sürgünüm
Buluşuncaya dek, o gün
Kayıt Tarihi : 14.8.2025 13:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!