Sofra Şiiri - Serdal Şahiner

Yıllar evvel bir umut belirmişti soframda
Ah nasılda sevinmiştim tüm özlediklerim uykularımda
Esmer bir kavganın içinde devrimci bir yolculuktu bu
Amaçsız ülküsüz değildi. Çocuk gibiydi korunmalıydı.
Sonra tümen tümen ölümler çaldı kapımı
Ben kime aşıktım tanrı anlat bana söyle hikayesini hiçliğimin.
Ah kime baksam puşt bakışlı zibidi böyle artık zaman
Kimselerin değil kendimin mahkumuyum biliyorum.
O isimsiz yosma kadınlar ve gecesinde ayaz
Çek git kaç bu soğuk mevsiminden ömrün
Yık korkularını soyun ıslan ve üşü
Gökyüzü saklamış yıldızlarını
Sen ırak yataklarda yaşa dişiliğini
Bırak umut o yavan sofrada kalsın.