Bir zavallı kimsecik var idi bir zamanlar,
Dünyanın bendesiydi, maşukuydu insanlar.
Gerçeğinde, düşünde, hayallerinde bile,
İnsanlara sevdalı, insanlara kul köle.
Kalbi saf ve temizdi, karşılıksız severdi,
Anlat bize yürüyüşün güzelliğini
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
Devamını Oku
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
