"Nihal Hanefendiciğim,
Sizi yormuşsam,
kalbinizi sıkmışsam,
sözlerim ya da varlığım
bir anlığına bile olsa yük olmuşsa…
Biliniz ki bu,
ne kastımdı
ne de kalbimin niyeti.
Sizi kendi değerli yalnızlığınızdan, sessizliğinizden,
mücadeleyle örülmüş zarif vakitlerinizden alıkoyduysam…
özür dilerim.
Bir gülü bırakıyorum,
sadece bir zarafet nişanesi…
Ne bir karşılık bekliyor
ne de bir kapı aralığı.
Sadece sizi insan oluşunuzla,
düşüncelerinizle, sessiz çabanızla,
her hâlinizle anlamaya gayret ettiğimi
ifade etmek istiyor.
Varsın bu özür, rüzgârla savrulsun...
Ben yine de saygımla eğilirim.
Zihninize, kalbinize, ruhunuza dokunmadan; sadece şükranla, sessizce."
Kayıt Tarihi : 21.7.2025 17:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!