Sızı Benmiyim Şiiri - Nuh Ali Berk

Bu kulun kaderi kara diyerek
Feleğin yazdığı yazı benmiyim
Mutluluğu bulma ara diyerek
Edilen bu âhın sözü benmiyim
*
Suçumu söyleyin kime neyledim
Bana yapılana sabır eyledim
Yüregim yanarken dertli söyledim
Yanan yüreklerin közü benmiyim
*
Akıntıya karşı çekince kürek
Ne çileler çektim varmıydı gerek
Gün be gün artıyor derdim giderek
Dertli insanların yüzü benmiyim
*
Bu aralar rüzgar tersten esiyor
Emim dayım bile bana küsüyor
Çile çeken neden, neden susuyor
Herkes gönüllüde nazı benmiyim
*
Küçük dertler altta kaldı boğuldu
İyi gün dostları bir bir dağıldı
Çilem hiç bitmedi her gün çoğaldı
Günden güne artan sızı benmiyim
*
Hep içime mezarları kazarak
Dert çekince derli, derli yazarak
Gam yüküyle diyar diyar gezerek
Çekilen çilenin özü benmiyim
*
Her darbenin bize ateşi düştü
Anlamadım dostlar bu nasıl işti
Dört Mevsimin yazı kışı karıştı
Mevsimler baharda güzü benmiyim
*
İki yüzlü insanlardan bıktım ben
Bundan sonra gemileri yaktım ben
Mutluluk dagına yola çıktım ben
Karınca kaptan da hızı benmiyim
*
Ben kendi kendime hayaller kurdum
Biliyorum boşa kendimi yordum
Hep tozlu yollarda süründüm durdum
Millet yol aldıda tozu benmiyim
*
Kul Hızır’ım yeter kes yavaş yavaş
Hep içime aktı gözlerimden yaş
O kadar hayattan soğdum ki gardaş
Zemherinin kışı buzu benmiyim
Zemherinın kışı buzu benmiyim
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)