Bir yerlerden başlayabilmeli insan.
O kadar çok anlatacak şeyim var ki
Ama ılık bir esinti,
Sessiz bir sarhoşluk var başımda
İnsanı biraz suspus
Biraz güçsüz bırakan
Kelimeleri çiğniyorum günlerdir
Ağzımda büyüyor her sözcük
Söyleyeceğim sözlerin ağırlığından
Düğümleniyor boğazım
Yutkunamıyorum
Çiğneyip çiğneyip tükürüyorum canımı yakana ne varsa
Be hey diyorum
Be hey gafil
Sen aşkı yenilecek bir şey mi sandın
Sen onu ilaç mı sandın ruha
Asıl onun kendisi koskoca bir yara
Özlem SABA
Kayıt Tarihi : 19.2.2018 09:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!