Sızı Şiiri - Ahmet Coşkun 3

Vazgeçtim sabahın huzurundan.
Gün başlamamalı,
Güneş doğmamalı henüz,
Bir can nefes üflemeli kalplere.
Bir rüyaymış uykuyu unutturan,
Herkes farkına varmalı uyanmadan önce.

Sildim yıldızları gecelerden.
Zifiri bir gökyüzü gerek bu insanlığa,
Karanlıkta kalmalı sevdasız bir millet.
Sildim kıyıları şehirlerden,
Bir çift gözmüş uçsuz bucaksız denizlere sırt çevirten,
Sevmeden anlaşılmazmış bu illet.

Yaktım ne varsa sevmemeye dair,
Sevmeden yaşayandan uzakta durdum.
Kalbim senindir olma bundan böyle zair.
Seni bildim,seni yaşadım,seni okudum.
Bir tek sözmüş gemileri değil limanları yaktıran,
Sensizken kalpte sızı, yürekte yangın oldum.