En tepedeki de benim, dış kapıdaki de.
Kahkaha da bana ait bu gözlerimdeki nem de.
Kanlı bıçak sırtı ile düşman da benim bana, kardeşte.
Boynuma vurulmuş kılıçta benim, boynumda uyumuş yarende.
Siz… Siz kimsiniz ki benim için her dem de?
Öylece yürüyüp gidecekken eşraflarınızdan, üstünüze basmamı istemeniz neden?
Birbiri omuzlarında yükselmek varken, gülümsediğiniz yüzleri çiğnemekte kimden?
Siz… Siz kimsiniz ki sahiden?
Öyle kirli, öyle basit ve ucuz hayatlarınız; suratlarınızda öylesine iğreti duran dostluklarınız ve bir o kadar yalandan sırlarınız…
Siz kimsiniz gerçekten?
Ben beni bildim de geldim dünya denen sofranıza.
Ben kendimi tanıdım da geldim yalandan dostluklarınıza.
Sizinle aynı gemide olmak sizden biri olmak değil.
Ben sizden değilim.
Neyse ki sizden değilim.
Neyse ki sizden deliyim.
Ama siz…
Siz kimsiniz?
Kayıt Tarihi : 7.6.2025 05:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!