Siz Bilmezsiniz Sevgili Öğrencilerim

Siz bilmezsiniz sevgili öğrencilerim
Kapıdan adımımı attım mı içeri
Takarım gülücükler saçan maskemi
Rafa kaldırırım bitmek bilmeyen hüzün nöbetlerimi
Siz oldunuz mu yanımda
Unuturum terk edilişlerimi

Siz bilmezsiniz sevgili öğrencilerim
Yeni çığırlar açarken yar kendine
Sason Çayı’nın üst çığırlarında ben
Umut tarlalarına dönüşleri ekerim
Nasipte varsa görmek hasat mevsimini
Sılaya giden yolları biçerim

Siz bilmezsiniz sevgili öğrencilerim
Buralarda her saniye bir ömre eşittir
Şehittir aşka dair bütün inançlar
Duvara değil yüreklere atılır çentikler
İşitir bin ah,bir dokunan
Bende derdin tarifi çeşit çeşittir

Siz bilmezsiniz sevgili öğrencilerim
Askerliğin şafağı değil benimkisi
Engebeli ömrümün tezkeresi
Penceresi yoktur gözlerimin aydınlığa açılan
Bir ileri bir geri
Boynumda dayalı kaderin paslı,kör testeresi

Siz bilmezsiniz sevgili öğrencilerim
Her sabah gelir,konar sol yanıma
Bir güvercinin kanadında duaları anamın
Gecelerime düşer çığ gibi
Kar tanesinin kristalinde gizli feryatları
Uyanırım boğazım düğümlenir,bedenim titrek
Lal ve sus çekilir bağıran hecelerime

Siz bilmezsiniz sevgili öğrencilerim
Duyamaz,sezemez,hissedemezsiniz
Gözler kalbin aynası amma
Bakar,bakar,göremezsiniz...
Bu bendeki yangını
Okyanuslarla söndüremezsiniz