Muhammet Gezer Şiirleri - Şair Muhammet ...

Ne yaptıysam ne ettiysem olmadı,
Yüzünün aklımdan çıktığı mı var?
Aklıma geldikçe aklım kalmadı,
Özünün aklımdan çıktığı mı var?

Gâh çıkıp da ufukları tararım

Felek çemberinin arası dardır,
Söz dinlemez kalbin çâresi yârdır.
Her güzel sevenin yarası vardır;
Hayat bir hayâl, bir rüyâ gibiymiş.

Ferhat dili, Şirin fakat yaslıdır;

"Öd Tengri yasar kisi oglı kop ölgeli törümis."*

Sandım ki şu gök çöktü; yağız yer de
delindi.
Söyler mi tabîat; niye birden küsüvermiş?
Haykır yüreğim! Şarkıların kanlara sindi;

Bizi bu hayatın kahpeliğinden
Kurtaracak belki nârin bir eldi.
Bütün bu kederi onun elinden
Kana kana içmek bile güzeldi.

Meçhûl bir ufuktan bahta ne çıkar?

"Mən belə əsrarı qana bilmirəm,
Qanmaz olub da dolana bilmirəm!.."
-Mirza Elekber Sabir

Od dilərəm heyf ki yana bilmirəm,
Bir çiçək ollam sulana bilmirəm!..

Göğün, Dağın, Denizin, Ayın, Yıldızın, Günün
Hesabını tutarken girdiğim bu döngünün
Mahkûmuyum belli ki elif lâm mim* ezelden
Gamhâneme misafir gelir, tâ lemyezelden.

Güneş göğün karnında tan atmasını bekler;

Çarıklı denerek alay edilen
Türkler, çarıksızken savaş kazandı.
Tarihin her devrinde kin güdülen
Türk, Çanakkale'de destan yazandı.

Genç fidanlar gitti solmamak için,

Gönül aşktan pare pare.
Feryat etsem yoktur çare.
Gitse benden haber yâre,
Hep yanımda olur muydu?

Sanardım; dünyayı güzel,

Âlemin her bir demin biz dem-i hicrân bilmişiz
Derd ü cevrin cümlesin şol gönle mihmân bilmişiz
Hıyre-bahş nîmetlerin bir seyl-i tûfân bilmişiz
Biz cihân mâmûresin ma'nîde vîrân bilmişiz
Âfiyet gencin bu vîrân içre pinhân bilmişiz

Gönüllerin felek elinde hâli pür melâldir
Huzûra reh-nümâ ki gökte parlayan hilâldir

Diyâr-ı âşıkan eğer uzaksa kûy-ı yârdan
İçilse her kadehte hoş gelir zehir zülâldir