Kavmimizdeki kuşların kanatlarını kırdılar
Bir daha barışa kanat çırpmasınlar diye…
Sürüden ayrılıp,
Mültecisi olduğumuz özgürlüğün
Yasaklı çocuklarıyız
Tanrısal kavramların sayısının azaldığını düşünene beyinsel yitikler
Beyinsiz kalan insan yığınları
Düşünmezler aslında kendi kendilerinin tanrı olduklarını
Her bir nesneye verilen anlamlar.sonra putlaşan kendileri
Körelmiş duygular,yaşama dair yok olan değerler
sen ve tanrının gözleri
Seni anlatmak senin bile ötende ey can
Seni anlatmak için tanrının gözlerine bakıyorum
Sokağı sandık kıran duruşuna sarı saçlarına yalın ayaklarına
Eğreti çocukluğunu ısıtan avuçlarına yırtılmış sevinçler taşıyan ellerine
Umutsuzluğu çıldırtan gözlerindeki tebesümlüğe
I
dün gece muştularla yağıyordu havalandırmaya ilk karı martın
dün gece yüreğimizde bıçaktı ölüm haberleri diyarbakır'ın
asıldı ellerimiz ayasından kasap çengeli mi parmaklıklar
daha kaç fırtınayla çarpışacak bu erkek dökümü alınlar
II
KÜRD KIZI BERFİN
Vahşi kartallar sarmış gökyüzünü.
Aşağıdaki yeşile, akan dereye saygı duymaksızın, uçtukları göğün efendisine aldırmaksızın ölüme kanat çırparlar.
Gökyüzü mavi, gökyüzü tanrının rengi.
Ölüm bile kendinden utandı senin çocuk bedeninden
Yakışmıyor sana o beyaz elbiseler
Kalk uyan o son olan sonsuzluğundan
Utandırma bizi Uatandırma insanlığımızdan
Ey ceylan ey diyamın
Neydi sana bu sonu veba gören kin nefret
KÜRT YÜZLÜ...
Kürt yüzlü bir mahallenin
Elleri gecekondu kirliliğinde ki
Tandır kokulu çocuğuydum ben…
Yaşadığı yerde mutlu olmalı insan,
Soluduğu hava sökmüyorsa ciğerlerini,
İçtiği sigara yakmıyorsa genzini,
Hele bir de insani değerleri
Tarumar ediliyorsa
Kök salıp bağlanmalı değerlerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!