Aynı romanın bir yaprağına yazılmış
iki karakteri gibiyiz seninle.
Sen ön sayfasında, ben arka...
Birbirimize bu kadar yakın,
ama asla göz göze gelemeyen.
Arka sayfanın iz düşümündeki
aynı dizgideyiz hatta.
Aynı harflerle başlasa da isimlerimiz,
hikâyenin içinde hep yabancı gibiyiz.
Belki bir gün rüzgâr çevirir sayfayı,
bir anlığına kesişir bakışlarımız:
bir virgül kadar kısa,
ama bir ömür kadar derin.
Birbirimizi okumadan
ezberlemiş gibi oluruz cümlelerimizi.
Senin noktan, benim parantezim
aynı anlamda buluşur belki
bir yazarın gözyaşında.
Ya da belki bir gün,
yeni baskısının dizgi hatasında
aynı sayfaya düşeriz...
Kaderi siyah bu romanın.
04/09/2025
04:09 #wahran
@demlenmisSiirler
(531)
Demlenmiş Şiirler 2
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 00:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!