Siyah Kan Şiiri - Merve Kutulman

Kırgınım meltemin sert esişine
Aldı bütün güzellikleri içine
Hüzün bıraktı göz yaşı semtine
Dayan yüreğim geçer elbette

Suskundu menekşenin kalbindeki tutam
Tabuttu belkide onu benden ayıran
Can çekişiyor kapanmaz yaram
Devr-i cefaydı bana yaşatılan

Sayılı günler kala ebediyete
Ruhu hissetmiş elveda der vaziyette
Semanın gözyaşları eşliğinde
Bıraktı fani bedenini alemlerin tek sahibine

Kulağımda yankılandı acı çığlıklar
Büyük hüzünle bitti, yarım kalan umutlar
Zihniyeti geride kalmış zavallılar
Bu haykırışları hiç mi duymazlar?

Dayanmaz yüreğim büyümemiş yavruya
Kefene sarılmış bedeniyle umudu
Kalbim sızlar zavallı analara
Rahat veremedi son nefesindeki ruhu