Siyah bir elbiseye
ruhunu üflemiş asil kadın
gözünde canını yitirmiş her yaş
yanaklarında ne şanslı.
Ömrümün portakal mevsimi
göçebe nefesimin
geçemediği diyar
yirmi iki senelik kitabın
altı çizili cümlesi.
Susmuş tüm şehir
adımların sert ve gürültülü
gitme öyle
geldiğin sokakları ürkütürsün.
Ruhum tahammül edemiyor bedenime
sen aklıma gelince
her gece dertleşip gökyüzüyle
kayboluyorum kuş kanatlarındaki hüzünde
hafızam her geçen gün
bir şeyler kaybediyor yüzünden.
Kayıt Tarihi : 20.12.2020 13:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!