Siyah duvar
Ellerimde kelepçenin
duvara yansıyan izleri...
Gözlerim —
barut kokusunda yanan bir alev gibi.
Zihnimde tuhaf bir canlılık,
belki de bir ölüm belirtisi.
Bu bir kâbus değil.
Düpedüz yaşanmışlık.
Ne kadar anlatsam,
önümde siyah bir duvar:
Aşılmaz.
Ok atsan — kırılır gider.
Karşılık vermez.
Verirse de daha da beter.
Konuşsam kanmaz,
Sussam hiç olmaz.
Son bir kahve içtim.
Acı. Sıcak.
Hayaller suskun,
Gönül perişan.
Arşa seslensem,
ardından koşsam...
Son nefeste bile
onu bir bulsam.
Matemi, sevincin ruhuna korsam
elimde kalan
son dertli kaseyle...
Dünyadır azabın,
kederin yeri.
Yarından bihaber,
titrek bir dil.
Konuştukça
düşer çenesi, eli.
Ne pişmanlık,
ne suskunluk
getirmez gülü
bu solgun dalına.
---
> Sedat Yaşar
Susarak yaşadığım şiir
Kayıt Tarihi : 29.5.2025 21:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!