Siyah Düşler Sarayı Şiiri - Tuğrul Pekel

Siyah Düşler Sarayı

Gözlerin doldu, doldu
Ramak kaldı taşmaya
Kirpiklerinin Bir ucundan
Ayrılık akıyordu damla, damla
Ve her düşen damlada
Parça, parça olan ben

Siyah düşlerimin sarayındasın.
Gözlerden gönüllerden ırak.
Öyle ırak ki taşımaz oldu yüreğim
Yokluğundaki ağırlığını
Düşüncelerim buğulandıkça
Çok uzaklarda kalıyorsun.
Bir yol kenarında ısırgan otu
Yalnızlığıyla

Yüreğime kazdığım mezarın içinde,
Toprağa gömemediğim sen.
Birde öldüğü halde yaşadığını
Sanan bir garip adam ki oda ben
Gördüm ki ne o sen sensin,
Nede siyah düşler sarayında yaşadığını
sanan adam ben
10-01-2008-Perşembe