İnsanın yalnızlığı vardır ya hani
Gözlerinin önünde canlanırya mazi
Önce kulaklarında çınlar dost'un sesi
Sonra da donuk donuk geçer resim kareleri
Belki buruk bir tebessüm özlem hatırlatır o günleri
Hatırlarsın dostça sohbetleri dertleşmeleri
Gözlerinden ince ince dökülür yağmur taneleri
Derin bir ah çeker saymayı unutursun devirirken kadehleri
Hüzünle bakarken o siyah beyaz resimlere
Resimler renkli bile olsa gözlerin puslu görmekte
Söylenecek sözler vardır o günlere
Susarsın kim anlar ki seni o siyah beyaz resimlerde
Kayıt Tarihi : 19.3.2009 21:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!