Güneş ağırırken yüzüne
yeli esiyordu hafifçe
pencerinin altından perdenin yüzünü okşamasıyla açtı gözlerini
Meçhul bir adam kalktı doğruldu yerinden
ayakları bastı güçlükle yere
baş kenarına koyduğu masaya elini attı
sen benim
kendi kendimi küsüp
kendi kendime barışanımsın
sen benim
kendi kendime kızıp
Uzun süredir buraya gelip yazmıyordum demek ki biraz kayboldum.
Beni bulabilir misin?
Biraz kulağına fısıldasam dinleyip dinlenir misin benimle?
Yok değil mi cesaretin. Anlıyorum.
İnsanlıktan bu kadar nefret ederken hayat çok güzel sloganıyla gezmek.. Midemi bulandırıyor.
Kendinden utanır da susar insan bazen.
Kalbi acır, üstüne koyacak eli yoktur.
Ellerinden bile utanmıştır.
Yaptıklarından, söylediklerinden.
Susar, sadece susar.
hiçbir sözün fayda etmeyeceği
Önce herkesle kanlı bıçaklıydım,
Sonra baktım ki kendimle
Kanlı bıçaklıyım.
Sorunu içimde çözmeye çalışırken
Yara vermemek için çok yara aldım.
Ben bu savaştan ağır yaralı olarak çıktım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!