Sivas'ın Ayazı Kadar Çok Sevdim Seni

Sivas’ın ayazı vurur ya yüzüne,
Öyle keskin, öyle gerçek bir yerden sevdim seni.
Rüzgârı bile titretirken dağların gölgesini,
Ben yüreğimin en sıcak yerinde sakladım ismini.

Kışın ortasında açan bir kardelen gibiydin,
Dokunmaya kıyamadım, incinirsin diye.
Soğuk çarpar, nefes donar, yollar uzar,
Ama içimdeki sevda hep sen diye.

Gecenin ayazında bir soba çıtırtısı kadar içtendi gelişin,
Sözlerin üşüyen ellerime değen bir nefes gibi.
Sivas’a kar yağdıkça bil istedim,
Her tanesine adını yazdım gizlice,

Sivas’ın soğuğu kadar çok sevdim seni;
Üşüten yanıyla değil,
İnsanı hayata bağlayan direnciyle.