Sitemim Hayata Şiiri - Tayip Altay

Dostlarım, kınamayın beni asla;
Hayal kurmak bedava,
Nasıl olsa
Gerçek pahalı ve acı oysa...

Sevmiştim onu ilk bakışta,
Kelimenin tam anlamıyla.
O eski zaman prensesi hâliyle,
Eşsiz ve mağrur güzelliğiyle
Çarptı beni, büyüledi
O muzip tebessümüyle...

Artık her gülüşü
Göğsüme saplanmış bir hançerdir.
Ya o alaycı bakışlar?
Aşkımın ayakları altında çiğnenişinin habercisi...

Tam da bu zamanlar, bir Eylül vakti,
Esrik kalplerimiz birleşecekti
Gözlerden ırak, masalsı bir kır evinde,
Mutluluğumuzun armonisi sesinde...

.........................................................

Haykıracaktım diz çöküp önünde:
Sen ey güzelliğin simgesi,
Yıllardır beklediğim ruh ikizim,
Hayallerimin Prensesi!
Üzüntün üzüntümdür, sevincin sevincim;
Ruhum, ruhunda rehin...
Yok artık senden başkası;
Ebediyen seninim, seninim, senin!..

Geçen Şubat, karlı bir kış günü
"Hastaymış" dediler; durumu ciddi.
Yıkıldım, geceyi dar ettim...
Nasıl dinerdi ki kederim?..

Buldum kendimi o köhne evin önünde
Sabahın üçünde, dördünde.
Ne dualar ettim
Tek, ona bir şey olmasın diye!

Yıldızlar şahitlik etti dileğime:
“Siz ey melekler,
Eşlik edin sevgilime
Düşler ülkesinde.
Koruyun, kollayın onu;
Uzak dursun şeytanlar!
Sevdiğimin huzura ihtiyacı var...

Sen ey Ay, vefalı arkadaşım:
Nurdan bir yatak ser!
Sen ey Güneş, aleni sırdaşım:
Işınlarını çabuk gönder!
Sen ey kar, ebedi yoldaşım:
Yansıt yüreğimi yüreğine;
Sevgim ona yeter!

Yeni bir hayata açsın gözlerini,
Yaşama sevinciyle dolsun içi...
Tek bir kez daha göreyim de,
Varsın olmasın benim için yüreğinde
Küçük de olsa bir yer!..”

Ah! Nasıl da kaçmıştım aşktan,
Sanki kaçar gibi vebadan...
Terk-i diyar bile eyledim,
Yeni şeyler umarak hayattan...

Acıların en büyüğü
Kuşkusuz, sevilenin ölümü.
Ne gelir ardından?
Sevmek, sevilmemekmiş...
Tattım en acısından.

Ne söyleyebilirim ki, yok bir tesellim.
Suçlamayın onu; kör olan benim.
Kimseye değil, hayatadır sitemim.
Meğer, kalbi olan kalpsiz bir kızı sevmişim!..

İşte böyle dostlarım,
Ümitsiz bir aşkın öyküsüydü anlattığım.
Hayaller, sitemler, dilekler...
Hepsi karıştı birbirine.

Ne kaldı geriye?
Gerçekler:
Hani derler ya, zamandır çare
Aşk acısı çekenlere...
Hayır! Olsa olsa zaman,
Ölçütüdür acının derinliğinin.
Hiç yok olur mu en derindeki yara
Kalpler yok olmadan!..

10 Eylül 2015