Kaç defa ah ettim, yüzüm çevirdim
Yine de gün saydım, yıllar devirdim
Bir ömrü tükettim sona getirdim
Sende güzel bir gün görmedim şehir
Soğuğa alıştım kar-buz demedim
Hep rıza gösterdim çok-az demedim
Hizmette tam yoldum kış-yaz demedim
Senin bir vefanı görmedim şehir
Ne laleler açtı, ne güller soldu
Her birinin devri hep kısa oldu
Sende kalan, nerde bir vefa buldu
Cefasız gününü görmedim şehir
Hep umut eyledim, güzel gün yarın
Durmadan çoğaldı gamın, efkârın
Adın gibi eksik olmadı ağrın
Hayatın tadını görmedim şehir
Ya ben çaresizim, ya sen vefasız
Sanki dağın taşın kalmış duasız
Bir ben miyim böyle yurtsuz, sılasız
Sen kimseye vatan olmadın şehir
Bilirim yine de suçun sırrnı
Güzel görmek lazım belki yarını
Yüklendin dünyanın bunca karını
Soğuktan başka şey görmedim şehir
Kayıt Tarihi : 4.3.2008 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bülbülü altun kafese koymuşlar yine de ah vatanım demiş, ata sözü gerçeğinden hareketle...Yaşadığım şehre küçük bir sitem
TÜM YORUMLAR (1)