Sonra dedim ki kendi kendime
Boşver...
Herkes bir şeyler aldı senden
Kimi umudunu çaldı
Kimi kabus olup rüyalarına
bodoslama daldı
Kimi geçmişine çakılı kaldı
Kimi göğsüne karabasan gibi bindi
Bu saatten sonra kimin,
kimsenin hiçbir önemi yok.
Zaten yolcuydular bende onlar
Vakti gelen herkes
bindiği istasyonda indi
Öyle bir an geliyor ki,
Ne kimseyi görmek istiyorsun
Ne kimseye görünüyorsun
Ateş bile olsan,
Yavaş yavaş sönüyorsun
Ve sonra anlıyor ki insan
Hayat bir çemberin etrafında
tek tur atmakmış aslında
Başladığın noktaya geri dönüyorsun.
Erfani 12.12.2023
Ergün Fadıloğlu
Kayıt Tarihi : 12.12.2023 05:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!