Gecenin karanlıgı kazıyor beynimi, sensizim yine
Yıldızlar parlamıyor, hava puslu, ay tutuk bu gece
Ayaklarım dolaşıyor bir birine, sarhoşda degilim
Oysa bugün, heryer pırıl pırıl, günlük güneşlikti
Boş sessiz, sensiz, hanımeli kokulu sokakaklar
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Merhaba Hasan bey
Sen koynumda olmalıydın, odasında çocukların
Düğümlendi sözcüklerim bu gece, yutkunamadım
Söz bulamadım söyleyecek, sana ve yazdıklarıma
Nasıl diyebildin, yirmi sekiz yıl sonra ayrılalım
Duygu yüklü, hüzünlü şiiriniz. Sevenler ayrılmasın.
Yüreğinize ve kaleminize sağlık. Menekşe Gülay
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta