Arkamı döndüğüm anda
Başkasına eğilmişsin
Seni yanlış tanımışım
Dostum sandım değilmişsin
Sandığım kişi çıkmadın
İhanetten hiç bıkmadın
Bizi sanki sen yıkmadın
İnsan sandım değilmişsin
Sana sırrımı vermiştim
Bire, bin adım gelmiştim
Ben ki sana güvenmiştim
Buna layık değilmişsin
Seni bıraktım arkada
Sözlerin kaldı havada
Sana dost çok bu dünyada
Bana göre değilmişsin
Onlarla yap gıybetimi
Hiç bilmedin kıymetimi
Şimdi yaşa nefretimi
Sevgime hak değilmişsin
Kendine bir maske ördün
Gerçek yüzünü geç gördüm
Benim için artık öldün
Başkasına dirilmişsin
Kimseye laf söyletmezdim
Sana kötü dedirtmezdim
Hiç hakkını yedirtmezdim
Sen hep yemiş, yedirmişsin
Sana sövenler haklıymış
Onlarınki er aklıymış
Şeytan sana meraklıymış
Ona da ders verirmişsin
Açsam da sana içimi
Hiç paylaşmadın acımı
Sana olan inancımı
İçten içe kemirmişsin
Yanımda olmaktan kaçtın
Gönlünü hep ele açtın
Başkasına neşe saçtın
Bana gelip somurtmuşsun
Adını mutlu anarken
Olmadığında ararken
Ben seni dürüst sanarken
Sen en büyük namertmişsin
Vaktiyle olsan da yoldaş
Mehtap, yakamozla adaş
Ne dostumsun ne arkadaş
Düşman bile değilmişsin
Benden sana son söz olsun
Gözlerin hep yaşla dolsun
Senin de güllerin solsun
Sen hepsini haketmişsin!
Kayıt Tarihi : 26.9.2025 19:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!