Suskunluğun bizarlığında yol alıyordum
Ne çeşmeden akan suyun, ne gözlerime firakı yaşatan uykunun
Nereye baksam, gönül sızımla ufukların berduşluğuna salınsam olmuyordu
Ne vardı halimi kurutan, mahzunluğun perdesini aralayan, sualler haşyeti yaşatan
Niye boş ver aymazlığını yapamıyordum
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta