Yıkıldı gitti benim gönül tahtım.
Ekmek parası için insanlar ölüyor.
Çalıştım didindim parasız kaldım.
Uykusuz gecem huzur bulmuyor.
Çileli dertli kalbım erken yoruldu.
Bütün kötülükler hep benim oldu,
Diktiğim çiçekler bahçemde soldu.,
Mezara girmeme gerek kalmıyor.
Kendimi koydum fakirlerin yerine.
Hiç raslamadım ben doğru birine.
Karışmam dostun inancına dinine.
Sabahları bana güneş doğmuyor.
Fehmi.
Gönlüm çölleşmiştir Mecnun hali.
Başımdan eksik olmaz rüzgarı yeli.
Yaşlı gözlerim şimdi kalbımın seli.
Dünü unutmak mümkün olmuyor.
Kayıt Tarihi : 28.12.2025 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!