Şirvan Çelik Şiirleri - Şair Şirvan Çelik

Farzet ki gözlerinde güzel bir uykuydum
Sabah olunca uyandırıldım.

Hüznüm gözlerindir Sevgili
Ben gözlerinde sevdim el değmemiş hüzünleri
Hiç bilinmemiş renkleri gözlerinde gördüm
Keşfedilmemiş bir karaydı gözlerin
ve ben gözlerinin karasına gömüldüm
Hiçbir göçün yerleşmeye cesaret edemediği

Mevsim bahar.
Hadi gel ey yar, ruhum sonbahar.
Yalnızlığın orta yerinde,
Kimsesizliğin ızdırabını yaşarken bir akşam,
Güneş batarken ufukta ve umutlarımı da alıp götürürken beraberinde,
Ben bakarken pencereden ağaçtaki son yaprağın akıbetine,

Bir kalemin ucundaydın
Bir Elif uzatımında
Bir yürek çarpımındaydın
Bir kirpiğin ucunda
Bir şimşek çakımındaydın
Bir günün doğuşunda

Bir kıvılcımdı gözlerin,
Yüreğimin ormanlarına yangın gibi düşen...

Lâl ü güher bir sözdü
ve bu söz verilmişti
“ Seni seviyorum ve seveceğim.”
............denmişti ve yazılmıştı.
Kağıtlar tükenmiş, kalemler yorulmuştu.
Sevdanı bir Eyüp sabrıyla taşımıştı yüreğim.

Seni sevdim.
Seni sevmek günahsa da sevdim
Suçsa da sevdim.
Seni sevdim
Seni sevmek ölümse de sevdim
Kalımsa da sevdim.

Ben ki böyle aldanmazdım her söze
Ben ki böyle kapılmazdım her yüze
Kilitlendi bakışım mahsun bir göze
Neden böyle sen söyle yüreğim

Ne ki hayat beni bahtından kovdu

Bütün sözler yalan oldu gözlerinde
Bütün sözler elem oldu gözlerinde
Bütün aşklar ziyan oldu sözlerinde
Bir ben kaldım bir de yanan yüreğim

Bütün kapılar kapandı aşkın yüzüne

Ey Leylam
Ey aşk-ı bakim
Ey Bülbül-ü Şeydam
Ey adı aşk
Aşkı içimde olan
Ey gözlerinin karasına bakamadığım