Sırtına Binen Meclis, Sesine Kapanan Sandık

Seçim meydanlarında kefenle poz verdiler
Mecliste kravatla sustular.
İşçi “Beni kim savunacak?” dediğinde
Camın ardından sadece baktılar.

Vekil değil onlar,
Sistemin varlık bekçileri
Bir halkın omzuna basıp
Sermaye kürsüsüne çıkanlardır.

Halk “Adalet!” diye bağırdıkça
Onlar “Seçim yaklaşıyor” dediler,
Sanki oy pusulası
Bir beraat kararıymış gibi.

Kavgaları sahteydi
Meydanlarda bağırıp
Kulislerde aynı ihaleye imza attılar.
Muhalefet bile
İktidarın gölgesinde yeşerdi bu ülkede.

Fabrika kapısından girmeden
Manşet oldular,
Bir yoksul Meclis önüne gelince
“Yeri değil!” dediler
Sanki halkın bu memlekette hiç yeri olmuş gibi.

Ama bilsinler:
Bu halk unutmaz
Yalancı vekili de,
Sırtına bineni de,
O sandık bir gün
Sesini susturduklarından hesap sorar.