Sırma Mersin Şiirleri - Şair Sırma Mersin

Mutlu anında
Üzüntülü anında
Yüreğini açtığın bir dost varsa
Senden şanslısı yoktur

Menfaatsiz, samimi,sıcak

Aynadaki kadın!

Yorgun gözlerinin altındaki çizgilerle
Kendini izliyordu...

Alnına düşmüş ak tellerle

Bir meyhane, bikaç arkadaş ve ben oturup bişeyler içiyoruz;
Çakır keyif bi ortamda herkes mutluluğu oynuyor,
Bense! düşünüp düşünüp kadehleri, birbiri ardına devirken senin özlemini içiyorum.

Dudağıma dokundurduğum;
Kadehten yudum yudum sevgini içiyorum...

Rüzgar saçlı kızın
Dağılan hayalinde savrulmuşken umut.
Kırık kalbinin acısı çoğalırdı içinde

Gökmavi meleğin değneğinin değmesiyle canlanıverdi tüm güzellikler.
Yaşam, yeniden şansa inanarak uyanacaktı

Şair nefesini tutmuş
Yazmayı unutmuş

Kalem kağıda küsmüş
Günlerce...

Tövbesiz bozulur yeminler
İnsafı kalmamış yüreklerde
Ki, sevdalara düşmandırlar
Vahasız çöl anılarında

Acımasızlığın namlusundan çıkan

Kaç defa kırıldı; Bu yürek...
Sebepsiz yere.

Ne çok, yeminler edildi.
Ne çok, sözler verildi.
Yinede; son sözünle!

Yalnızlığıma takılı kalmış gecelerde
Uykumu gözlerime bırakmışken
Üzerimi örten senli düşlerle
Mavi beyaz bulutların üstünde dans ediyordum...

Sensizliğime takılı kalmış gecelerde

..................................Batmayan güneşime.............


Sen...
Güneşten daha sıcak
Ve

Bir günlüğün sayfalarında;
Dağılmış, özlemin kokusunu...
Ve!
Yüreğin, yalnız yanını...
Okursun sayfalarda!